شرایط عمومی و اختصاصی ثبت نام حوزه علمیه خواهران

الف) شرایط عمومی:
۱- اعتقاد و التزام عملی به دین مبین اسلام؛

۲- اعتقاد و التزام به ولایت مطلقه فقیه و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران؛

۳- تابعیت جمهوری اسلامی ایران؛ تبصره: اتباع غیر ایرانی (به استثناء ساکنان شهرهای قم، مشهد، اصفهان و گرگان) میتوانند در حوزههای علمیه سراسر کشور ثبتنام کنند.

۴- نداشتن سوء پیشینه؛

۵- رعایت شئونات و ظواهر اسلامی؛

۶- برخورداری از ســلامت روحی، روانی و نداشــتن نقص عضــو، بیماریهای جســمی مانع تحصــیل و امراض مسری؛

۷- رضایت پدر یا سرپرست قانونی برای داوطلبان مجرد و همسر برای داوطلبان متأهل؛

۸- موفقیت در سنجش علمی بر اساس سوابق تحصیلی(معدل کل) و سایر مراحل گزینش از طریق(مصاحبه و تحقیق).

ب) شرایط اختصاصی:
۱) شرایط اختصاصی شیوه حضوری تماموقت ویژه دارندگان مدرک دیپلم یا بالاتر: دارا بودن مدرک دیپلم یا بالاتر با حداقل معدل کل ۱۲ یا اخذ مدرک دیپلم، حداکثر تا تاریخ ۹۶/۶/۲۰ و داشتن حداقل معدل ۱۲ از پایه اول و دوم دوره متوسطه؛ حداکثر ۳۵ سال سن؛ (متولدین سال ۶۰ و پس از آن)؛ تبصـره: برای داوطلبان روزانه دارای مدرک پیشدانشـگاه ی «یک سـال »، کاردانی «سه سال»، کارشناسی «پنج سال»، کارشناسی ارشد «هفت سال» و دکتری «یازده سال»، به حداکثر سن مجاز، افزوده میشود.

۲) شـرایط اختصاصی شیوه حضوری تماموقت ویژه دارندگان مدرک سیکل یا اتمام پایه نهم دوره اول متوسطه: داشـتن مدرک سیکل نظام قدیم یا پایه نهم دوره اول متوسـطه با حداقل معدل کل ۱۵یا اشتغال به تحصـیل در پا یه نهم دوره اول متوسـطه با میانگین معدل حداقل ۱۵ از پایه هفتم و هشتم، مشروط به ارائه مدرک اتمام پایه نهم دوره اول متوسطه تا تاریخ ۹۶/۶/۲۰؛ حداکثر ۱۸ سال سن؛ (متولدین سال ۷۷ و پس از آن)؛

۳) شرایط اختصاصی شیوه حضوری پارهوقت، ویژه دارندگان مدرک دیپلم یا بالاتر: دارا بودن مدرک دیپلم یا بالاتر با حداقل معدل کل ۱۲ یا اخذ مدرک دیپلم، حداکثر تا تاریخ ۹۶/۶/۲۰ و داشتن حداقل معدل ۱۲ از پایه اول و دوم دوره متوسطه؛ نکته: دوره پارهوقت، «شرط سنی» ندارد؛ نکته: داوطلبان نیازمند به استفاده از خوابگاه، نمیتوانند این شیوه تحصیلی را انتخاب کنند.

۴) شرایط اختصاصی شیوه نیمه حضوری ویژه دارندگان مدرک دیپلم یا بالاتر: دارا بودن مدرک دیپلم یا بالاتر با حداقل معدل کل ۱۵ یا اخذ مدرک دیپلم، حداکثر تا تاریخ ۹۶/۶/۲۰ و داشتن حداقل معدل ۱۵ از پایه اول و دوم دوره متوسطه؛ حداکثر ۳۵ سال سن؛ (متولدین سال ۶۰ و پس از آن).

منبع: سایت پازما

نخستین همایش بزرگداشت و تجلیل خیّرین حوزه‌های علمیه خواهران کشور

دکتر عبداللهی عضو هیئت مدیریه مجمع خیرین کشور:

توسعه حوزه‌های علمیه خواهران از اهداف استراتژیک نظام مقدس جمهوری اسلامی است.حبیب الله بور بور روز دوشنبه در نشست خبری تشریح برنامه های نخستین همایش بزرگداشت و تجلیل خیرین ساخت و ساز حوزه های علمیه خواهران در مرکز تحقیقات زن و خانواده، ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهدای آتش نشان، از آنها به عنوان ایثارگران و مدافعان مردم یاد کرد.

ادامه مطلب را در سایت پازما مشاهده نمایید.

راهکارهایی برای درمان پرخاشگری کودکان

پرخاشگری می‌تواند به علت بسیاری از مشکلات اساسی در کودکان پدیدار شود. پرخاشگری مساله‌ای چند جانبه است که معمولا به واسطه وضعیت درمانی، مشکلات پزشکی و شرایط زندگی رخ می‌‌دهد.  اگر کودکی به دفعات دچار پرخاشگری و خشونت شود، نشانگر وجود یک مشکل و یا اختلال عاطفی در او می‌باشد.

قبل از اقدام برای درمان پرخاشگری یافتن علت بروز آن، مهم  و اساسی است.

علل پرخاشگری

شما می‌توانید علل پرخاشگری را در گروه‌های مختلفی تقسیم بندی کنید:
۱- اختلالات خلق کودک:

در ابتدا باید دید آیا فرزند شما از مشکلات خلقی رنج می‌برد؟ کودکان مبتلا به بیماری دو قطبی، هنگامی که در حالت عادی نیستند، غالبا پرخاشگر می‌شوند.آن‌ها کنترل خود را از دست داده و به یک‌بار تصمیم می‌گیرند. از طرفی دیگر هنگامی که این کودکان دچار حالت افسردگی می‌شوند، با وجود اینکه در این وضعیت به ندرت پرخاشگری می‌کنند، اما باز هم می‌توانند تند مزاج باشند و در مواردی این کج خلقی و زود رنجی پرخاشگری را به دنبال دارد.
۲- روان پریشی کودک:
افراد مبتلا به بیماری‌های روانی نیز پرخاشگر هستند. برای مثال کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی نسبت به محرک‌های درونی به گونه ای آشفته واکنش نشان می‌دهند.بعضی از کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی بدگمان و مشکوک بوده ـ یا دچاراختلال شخصیت پارانویید می‌شوند ـ بنابراین آنان به علت ترس درونی خودشان حالتی پرخاشگرانه دارند.
۳- ناامیدی کودک:

کودکانی که دچار مشکلاتی از جمله ناتوانی رشدی یا مشکلات برقراری ارتباط (از جمله اتیسم) هستند نیز می‌توانند پرخاشگر باشند.

معمولا، هنگامی که این کودکان عصبانی شده پرخاشگر می‌شوند.

آنان غالبا به این علت که در مواجهه با ترس و نا امیدی خود دچار مشکل هستند و نمی‌توانند احساسات خود را همانند دیگران بیان کنند، دچار پرخاشگری می‌شوند

پرخاشگری در این کودکان می‌تواند فرم دیگری از تکانشگری باشد.
۴- تکانشگری و رفتار‌های مخرب کودک:

اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی که متداول ترین آن تکانشگری و ناتوانی در تصمیم گیری می‌باشد، در کودکان مبتلا به آن موجب بروز رفتار‌هایی می‌شود که پرخاشگرانه به نظر می‌رسند.

غالبا کودکان عواقب کار‌های خود را در نظر نمی‌گیرند، در نتیجه بعضی از رفتار‌ها و اعمال آنان می‌توانند بد خواهانه و سنگدلانه به نظر برسند، در حالی که در واقع آنان اصلا به عواقب آن عمل فکر نکرده اند.
۵- اختلال رفتاری کودک:

پرخاشگری بخش عظیمی از بیماری اختلال رفتاری است. بر خلاف کودکانی که عواقب عمل خود را مد نظر قرار نمی‌دهند، کودکان مبتلا به اختلال رفتاری، از روی عمد رفتاری بد خواهانه دارند بنابراین پیش بینی و درمان بیماری در آنان متفاوت است.

۶- آسیب اندام‌ها:

در مواردی آسیب اندام‌ها دلیل فوران عصبانیت و پرخاشگری است. هنگامی که لب قدامی مغز کودک دچار آسیب می‌شود و در انواع مختلفی از بیماری صرع پر خاشگری صورت می‌گیرد.

این احتمال وجود دارد که در این موارد هیچ گونه توضیح قابل قبولی برای حالت‌های پرخاشگرانه کودک وجود نداشته باشد. این وضعیت می‌تواند با رفتار‌های خشونت آمیز همراه باشد.
منبع: سایت پازما

آموزش کارآفرینی به کودکان، راهی برای برون رفت از معضل بیکاری

هر پدر و مادری آرزوی آینده ای روشن برای فرزندان خود دارد. به همین دلیل از هیچ کوششی برای موفقیت فرزندانشان فروگذار نیستند. حتی بسیاری از خانواده ها از هزینه های ضروری دیگر می زنند تا بتوانند خرج تحصیل فرزندان را تامین نمایند. والدین سعی می کنند در حد توان و در مواردی حتی فراتر از توان خود(!) از بهترین مدارس غیرانتفاعی و بهترین معلمان خصوصی برای پیشرفت تحصیلی فرزندان کمک بگیرند. در این راستا در سالهای پایانی دبیرستان نوبت به آموزشگاهها و کلاسهای کنکور می رسد، تا فرزندان را برای شرکت و پیروزی در ماراتن کنکور آماده نمایند. هدف از این ماراتن طاقت فرسا کسب رتبه مناسب برای قبولی در یک رشته نان و آبدار و بالاخره به دست آوردن شرایط لازم برای استخدام در یک سازمان دولتی و یا خصوصی آبرومند است.

این سناریوی تکراری در دو سه دهه گذشته کم و بیش پایان خوشی داشته و والدین هم از تلاش خود برای موفقیت فرزندانشان راضی و خشنود بوده اند. ولی در سالهای اخیر با تغییراتی که در ماهیت کسب و کارها رخ داده، این داستان به سرانجام دلخواه ختم نمی شود. دیگر مثل سابق مدرک تحصیلی دوای درد بیکاری نیست. به طوری که اکنون فارغ التصیلان دانشگاهی سهم بزرگی از بیکاران کشور را به خود اختصاص داده اند!

البته با مطالعه سیر تحولات بازار کار کشورهای غربی، پیش بینی این روند در ایران غیرممکن نبود. در بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا سالهاست که شرایط تغییر پیدا کرده و خانواده ها را بر آن داشته که از ابتدا فرزندانی مستقل بار بیاورند تا در زمان ورود به بازار کار مشکلی نداشته باشند. در کشور آمریکا وقتی جوانان تحصیلات خود را به اتمام می رسانند، عملا از نظر مالی مستقل بوده و خود موظف به تامین نیازهایشان هستند. ولی در ایران بسیاری از جوانان حتی پس از ازدواج نیز وابسته به والدین خود هستند و به طور کامل مستقل نیستند.

همان گونه که «کامرون هرولد» در سخنرانیش با عنوان «کودکان را کارآفرین بار بیاوریم» که در تد ایراد نموده، می گوید: ما به جای این که به کودکانمان ماهی گیری یاد دهیم و تمام زندگی آنها را تضمین کنیم، به آنها ماهی می‌دهیم! اگر ما کودکانی را که استعداد کارآفرینی دارند، پیدا کنیم و سعی کنیم این مهارت را در آنها شکوفا کرده و آنها را برای کارآفرین شدن تعلیم دهیم، بسیاری از مشکلات جامعه حل خواهد شد.

این نسخه می تواند در ایران نیز راه حل مشکل بیکاری جوانان باشد، به شرط آن که از دوران کودکی به فکر آموزش اصولی و منطبق با شریط جامعه به فرزندانمان باشیم.

 منبع: سایت پازما