علت کسالت و خستگی در عبادت چیست؟
گردآورنده :سیده مرضیه طباطبایی

یکی از عوامل کسالت و خستگی در عبادت سلب نشاط در زندگی انسان است اصلی ترین عامل سلب نشاط در زندگی انسان گناه ومعصیت است .
اگر خدای نکرده گناه در زندگی انسان راه پیدا کند خوشی را از زندگی انسان می گیرد.
• اگر کسی معاذالله اهل گناه بود و احساس خوشی داشت بداند که این خوشی کاذب است . گناه خوشی را از انسان می گیرد . نشاط را از انسان سلب میکند.اگر گناه در زندگی کسی راه پیدا کند . کم کم عادی می شود . ابتدا قبول گناه برای انسان مشکل است مانند کسی که برای اولین بار در زندگی مواد مخدر مصرف می کند حالت تهوع به او دست می دهد ولی کم کم آهسته آهسته به جایی می رسدکه به مواد مخدر معتاد میشود گناه نیز چنین است ٰ اوایل که انسان معاذالله مرتکب گناه می شود از درون آتش می گیرد . وجدان درونی و نفس لوامه در درون انسان قیام و انقلاب می کنند اگر انسان بداد خودرسید و تصمیم گرفت که توبه کند و خود را از این مصیبت نجات دهد آرام می شود. والا اگر بار دوم وبار سوم و…کم کم قبح وابهت گناه برایش ازبین می رود وعادی می شود.
سخترین آسیب گناه این ست که گوهر ذات انسان را تیره می کند. اگر گوهر ذات انسان تیره شود. هیچ نشاط وطراوتی در عبادت مشاهده نمی شود بلکه روز به روز کسالت و خستگی او نسبت به عبادت بیشتر می شود.
چرا که قلب آدمی، مرکز فرماندهی اوست ، گناه ، آن را مورد اصابت قرار می دهد که همه ی هستی آدمی از دید گاه الهی ، همان قلب یا جان و پا روح آدمی است .اگر قلب او مرتبط با حضرت احدیت باشد و مطیع دستورات او باشد ، این انسان پیروز وشاداب است ، اما هرگاه قلب آدمی چراگاه شیطان شد این انسان از صنف انسان ها خارج و به جمع شیاطین وارد می شود ، لذا گناه از جمله چیزهایی است که قلب انسان را از سلیم بودن به سقیم تبدیل می کند و انسان را دچار لغزش های زیادی می کند .
تکرار گناه و مداومت آن ، موجب تیرگی و واژگونی قلب و مسخ انسان از حالت انسانیت به حالت درنده خوئی و حیوان صفتی می گردد ، و نیز باعث گناهان بزرگتر می شود.
در قرآن آیات متعددی در این رابطه وجود دارد ، از جمله :
« کافران کسانی هستند که خدا ( بر اثر فزونی گناه ) بر قلب و گوش و چشمانشان ، مهر نهاده (به همین دلیل چیزی نمی فهمند ) و غافل واقعی آنانند . »
امام صادق (ع) در سخنی زیبا ، به نمونه دیگر این نوع عقوبت گناه که توفیق نیافتن بر نماز شب و مناجات با خدای مهربان در سحر گاهان است اشاره کرده و می فرمایند :
إِنَّ الرَّجُلَ یُذنِبُ الذَّنبَ فَیَحرِمُ صَلاةَ اللَّیلِ ، وَ إِنَّ العَمَلَ السّییءَ أَسرَعُ فی صاحِبِه مِنَ المِسکین فِی اللَّحمِ !
به راستی که مرد گناه می کند و به خاطر آن از نماز شب محروم می گردد. چرا که عمل بد در صاحب آن ، از چاقو در گوشت زودتر اثر می گذارد .
برای اینکه انسان زندگی شاداب و خوشی داشته باشد واز لحظات عمرش بهره کافی را ببرد و به سعادت دنیا و آخرت برسد باید از گناهان دوری کند وبرای این امرلازم است از خداوند کمک بخواهد .