پاسخ به شبهه:تناقض در قرآن | ... | |
?متن شبهه: ? تناقض در قرآن ? آیا کسانی که به زنان تهمت ناپاکی می زنند بخشیده می شوند؟ بله ? { سوره نور آیه ۵ } ? پاسخ شبهه: ?کافران چطور حکم دو آیه ۵ و ۲۳ سوره نور را متناقض دانسته اند، در حالی که شرایط دو آیه با هم متفاوت است ! 1⃣ آیه ۵ سوره نور، ناظر به موردی است که افراد تهمت زننده پشیمان شده و #توبه و جبران می کنند. اما در آیه ۲۳، اصلا بحث #توبه مطرح نشده است.! پس این آیه مربوط به کسانی است که از کار خود پشیمان نشده و توبه ننموده اند. اگر در آیه ۲۳ نور می گفت: ” توبهٔ تهمت زنندگان پذیرفته نیست” آن وقت تناقض پیش می آمد. 2⃣ سوره مبارکه نور { آیه های ۴ و ۵ و ۲۳ } ? آیه ۴ : و کسانی که زنان پاکدامن را متهم می کنند سپس چهار شاهد (برای اثبات ادعای خود) نمی آورند، آن ها را هشتاد تازیانه بزنید و شهادتشان را هرگز نپذیرید و آن ها همان فاسقانند. ? آیه ۵ : #مگر کسانی که بعد از آن #توبه کنند و جبران نمایند { که خداوند آن ها را می بخشد} زیرا خداوند آمرزنده و مهربان است. ? آیه ٢٣ : کسانی که زنان پاکدامن و بی خبر و مومن را متهم می سازند، در دنیا و آخرت از رحمت الهی به دورند و عذاب بزرگی برای آن هاست. 3⃣ متوجه فریبکاری کافر? شده اید!؟ کافر آیهٔ ۵ را در مقابل آیه ٢٣ قرار می دهد!! در حالی که آیه ۵ استثنای حکمِ آیه ۴ است. در حقیقت ?? آیه ۴ و ٢٣ موضوع واحدی دارند { نه آیه ۵ و ٢٣ }… در آیه اول استثنائی بر حکم بیان شده وجود دارد (بخشش در صورت توبه)، ولی در آیه دوم این استثنا ذکر نشده است. پس حکم آیهٔ ۵ {بخشش در صورت توبه} برای آیهٔ ٢٣ نیز می تواند باشد. و اصولاً بنا بر یک حکم کلّی هر گناهی {بدون استثناء}، با توبه و جبران بخشیده می شود. و نیازی نیست همه جا قید شود! ?? ? سوره فرقان ـ آیه ۷۰ : إِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحاً فَأُوْلئِکَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيماً مگر کسانی که توبه کنند و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند ، که خداوند گناهان آنان را به حسنات مبدّل می کند و خداوند همواره آمرزنده و مهربان بوده است! 4⃣ حفظ حقوق و شخصیت زن از برنامه های اسلام و قران است، پس کافران بدانند با دروغ پراکنی قدرت تضییع و انکار این حقوق را نداند. ? امام صادق (ع) : كسى را كه تهمت ناموسى مى زند، بايد هشتاد تازيانه زد و از آن پس، هرگز شهادتى از او پذيرفته نيست. مگر بعد از آن كه توبه كند يا سخن خود را تكذيب كند ? تفصيل الشريعة، ج ١، ص ١٢٣
[چهارشنبه 1396-09-08] [ 11:38:00 ب.ظ ]
لینک ثابت
|