آرایش زن برای همسر

انسان زیباترین موجود و آفریده هستی است و خداوند وقتی انسان را آفرید و به حالت استوار درآورد بر خود آفرین گفت: فتبارک‌الله احسن الخالقین. (مومنون، آیه 14).انسان نیز زیبایی را دوست می‌دارد و دنبال زینت‌ها می‌رود. (حدید، آیه 20) بر زن و مرد است که زیبایی را مراعات کرده و به آراستگی خود بپردازند؛‌ چرا که آراستگی و زینت‌های حلال دنیا برای مومنان است. هرچند زنان از شنیدن لذت می‌برند و گوش آنان برای شنیدن حرف‌های خوش و زیبا آماده است؛ اما مردان از راه چشم لذت می‌برند. پس بر زن است که خود را بیاراید. پیامبر(ص) می‌فرماید: همان حقوقی که لازم است مرد در رابطه با همسر خود رعایت کند، بر زن نیز لازم است، ‌اینکه شوهر،‌ خود را برای همسر خویش آراسته کند؛ همان‌گونه که زن، خود را در غیر گناه برای همسر خویش آراسته می‌کند. [1]و در جایی دیگر فرمودند: بهترین زن، زنی است که بیشتر برای شوهرش آرایش و زینت می‌کند اما از بیگانگان خود را می‌پوشاند.[2]وبه فرموده امام صادق(ع): هیچ زنی نباید بیش از سه روز ترک آرایش و زینت کند مگر زنی که شوهرش از دنیا رفته است که چنین زنی باید تا پایان عده وفات (چهار ماه و ده روز) زینت و آرایش را ترک نماید. [3]

و در جایی دیگر از  امام صادق(ع) نقل شده که فرمودند: سزاوار نیست که زن خودش را (در برابر شوهر) واگذارد، حتی اگر شده با آویختن گردنبندی خود را بیاراید. [4]

پیامبر(ص) فرمود: برای زنی که به خدا و روز جزا ایمان دارد، جایز نیست برای مرده‌ای بیش از سه روز آرایش را ترک کند، مگر برای زوج خود که واجب است چهار ماه و ده روز آرایش نکند.

غیرت و امانتداری

مرد و زن باید اهل خیانت نباشند و نسبت به یکدیگر امانتداری کنند. البته شایسته مرد است که غیرت ورزد و دیگران را از حریم خویش دور نگه دارد و مردی را به حریم راه ندهد؛ ولی بر زن است که امانتداری کرده و به شوهرش خیانت نکند و و مردی را به حریم خویش راه ندهد این امانت داری زن در برابر نامحرم همان غیریت زنانه است که ‍پسندیده است . امام صادق(ع) می‌فرماید: خداوند تبارک و تعالی باغیرت است و هر باغیرتی را دوست دارد و از غیرتمندی اوست که زشتی‌های پیدا و ناپیدا را حرام کرده است. [5]

در کتاب تحت العقول از امام علی(ع) درباره غیرت مرد نقل شده که می‌فرماید: از غیرت نابجا بپرهیز؛ چرا که این کار، زنان درستکار را به لغزش می‌کشاند؛ اما بر کار زنان، نظارت داشته باش و هرگاه گناهی از آنان دیدی، چه بزرگ و چه کوچک، از طریق نشان دادن ناخشنودی خویش، با آن برخورد کن و از مجازات کردن بپرهیز، چرا که گناه، بزرگ و تذکر، کم‌اثر می‌شود.[6]

امام صادق(ع) با بیان یک قاعده اساسی می‌فرماید: به پدر و مادر خود نیکی کنید، تا فرزندانتان به شما نیکی کنند و نسبت به زنان مردم پاکدامن باشید، تا زنانتان پاکدامن باشند.[7]

[1] -الفردوس، ج5، ص 521، ح 8953
[2] - تهذیب، ج7، ص 400
[3]-وسایل‌الشیعه، ج3، ص 271

 
[4]-میزان الحکمه، ج5، ص 2299
[5]-کافی، ج5، ص 535، ح1
44-تحف‌العقول، ص 87
[7]-کافی، ج 5، ص 554، ح 5

  جایگاه زن در خانواده  

نقش بی بدیل و تعیین کننده زنان در جایگاه تربیت و رشد انسانی جامعه، به عنوان مادر یا همسر و همراه و شریک شیرینی ها و تلخی های زندگی، از مسائل انکار ناپذیر است تا جایی که قرآن مجید اطاعت از والدین را بعد از اطاعت خداوند قرار داده است بدون این که بین زن و مرد (پدر و مادر) فرقی بگذارد.

رسول خدا (ص) نیز نسبت به حضرت خدیجه و حضرت فاطمه (س) احترام زیادی قائل بودند.

تاریخ اسلام گواه احترامات بسیار رسول خدا (ص) به مولود شریف؛ حضرت فاطمه (س) می باشد، تا نشان دهد که زن، جایگاه ویژه و مؤثری در خانواده دارد.

علاقه زن به خانواده و توجه نا آگاهانه او به کانون خانوادگی بیش از مردان است. زن از مرد رقیق القلب تر است؛ لذا مقام مادری و تربیت فرزند و تقسیم مهر و محبت بین افراد خانواده، به زن واگذار شده است.[1]

خلاصه این که زن پایگاه وجود و پیدایش انسان است و رشد نونهالان در دامن او انجام مى پذیرد؛ از این رو همان طور که جسما متناسب با حمل و پرورش و تربیت نسل هاى بعد آفریده شده از نظر روحى هم سهم بیشترى از عواطف و احساسات دارد.[2]

[1] -مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏۲، ص ۱۶۴، چاپ اول، دار الکتب الإسلامیه، تهران، ۱۳۷۴ ش‏.

 
 [2] -اسلام کویپست12/9/96

برگرفته از مقاله سبک زندگی زن از منظر آیات و روایات