روشهای تبلیغی نهضت حسینی.

سؤال اول: سخنان حضرت علی(ع) درباره فتنه بنی امیه چه بود؟
سؤال دوم: تحولات تاریخ اسلام بعد از وفات پیامبر(ص) چگونه بود؟
تحولات تاریخ اسلام بعد از وفات پیامبر(ص)
در تاریخ اسلام در پنجاه مسأله بین وفات رسول خدا و شهادت حسن بن علی(ع) جریانات و تحولات فوق‌العاده‌ای رخ داد. محققین امروز آنهایی که به اصول جامعه‌شناسی آگاه هستند متوجه نکته‌ای شده‌اند مخصوصاً عبدالله علائلی با اینکه سنی است. شاید بیشتر از دیگران روی این مطلب تکیه می‌کند و می‌گوید: بنی‌امیه برخلاف همه قبایل عرب تنها نژاد نبودند. بلکه فعالیتشان طرز کار یک حزب بود که با ظهور اسلام بیش از هر جمعیت دیگری احساس خطر کردند و تا آنجا که قدرت داشتند با اسلام جنگیدند.
پیغمبر اسلام در زمان خودش هیچ کار اساسی را بنی امیه نکرد. ولی بعد از پیغمبر تدریجاًبنی امیه در دستگاههای اسلامی نفوذ کردند و به جعل حدیث پرداختند و به ضرر حضرت علی(ع) چه پولها که خرج نکردند.
حضرت علی(ع) درباره فتنه بنی‌امیه کلمات زیادی دارند. فرموده‌اند: مساوات اسلامی به دست اینها به کلی پایمال خواهد شد. دوم اینکه سربه نیست شدن به اصطلاح روشنفکران بعد از ایشان است. مسأله سوم حتک حرمتهای الهی است و چهارمین مسأله این است که عملاً با اسلام مخالفت می‌کنند و برای اینکه مردم را واژگون کنند اسلام را واژگون می‌کنند.
علی(ع) که شهید شد برخلاف پیش‌بینی معاویه که علی با کشته شدنش تمام می‌شود به صورت یک سمبل در جامعه زنده شد و فکر علی با مردنش بیشتر گسترش یافت.
تا دوره یزید می‌رسد که دیگر طشت رسوایی از بام می‌افتد و در این شرایط است که اباعبدالله نهضت خودشان را آغاز می‌کند و تقاضای بیعت را رد می‌کند و به سوی مکّه که حرم امن الهی بود حرکت می‌کنند. رفتن به مکّه اولاً برای این بود که خود مهاجرت اعلام مخالفت بود و اگر در مدینه می‌ماند و می‌گفت بیعت نمی‌کنم صدایش آنقدر به عالم اسلام نمی‌رسید بنابراین اهل بیتش را حرکت داد و به مکّه رفت واین خودش یک ژست تبلیغاتی بود برای رساندن هدف و پیام خودش به مردم یا روز هشتم ذی‌الحجه روزی که همه می‌خواهند به منی و عرفات بردند و اعمال حج انجام دهند. ناگهان امام حسین(ع) اعلام می‌دارد که من می‌خواهم به طرف عراق و کوفه بروم می‌خواهد اعتراض خود را اعلام کند که کعبه در تسخیر بنی‌امیه است حجی که گرداننده آن یزید باشد برای مسلمین فایده‌ای نخواهد داشت. مرحوم آیتی در کتاب بررسی تاریخ عاشورا به نکته‌ای خیلی تکیه کرده است تعبیر ایشان این است که میگوید رنگ خون از نظر تاریخی ثابت‌ترین رنگهاست و حسین بن علی(ع) تعمدی داشت که تاریخ خود را با این رنگ ثابت و زایل نشدنی بنویسید پیام خود را با خون خود نوشت.
در کتابهای تاریخی می‌خوانیم که سلاطین و پادشاهان بخاطر اینکه نامشان در تاریخ ثبت شود آن را روی سنگی یا لوحه فلزی می‌نوشتند اما امام حسین(ع) پیام خود را نه روی سنگی نوشت و نه لوحی. آنچه او گفت در هوای لرزان در گوش افراد طنین انداخت اما در دلها ثبت شد به طوری که از دلها گرفتنی نیست و خودش کاملاً به این حقیقت آگاه بود آینده را طوری می‌دید که بعد از این حسین کشته شدنی نیست و هرگز کشته نخواهد شد.

منبع:مرتضی، مطهری، حماسه حسینی، ج 1، تهران، انتشارات صدرا، چاپ 37، سال1380، ص 349 تا 365.