تقسیم کار با خدمتگزار:

حضرت فاطمه(س) با همۀ بزرگواری ومقام و منزلتی که در پیشگاه خدا داشت، کار خانه را خود انجام می داد و تا مدتها خدمتکار نداشت. روزی پیامبر(ص) زنی را که در یکی از جنگها اسیر گرفته بود، نزد حضرت فاطمه(س) آورد و دست او را در دست آن حضرت گذاشته، فرمود:

ای فاطمه! این زن در خدمت توست، او اهل نماز است. سپس دربارۀ او سفارش کرد. فاطمه نگاهی به صورت پیامبر کرد و چنین گفت:

« کار خانه را تقسیم می کنیم، یک روز من کار می کنم و یک روز او.»

اشک در چشمان پیامبر حلقه زد سپس فرمود:

« الله اعلم حیث یجعل رسالته»[1]

« ذریه بعضها من بعض و الله سمیع علیم»[2]

 وعده ای که حضرت فاطمه(س) به پدر بزرگوارش داد، در تمام مراحل زندگی پیاده شد. آن حضرت نه تنها خدمتکار خود را به زحمت نمی انداخت، بلکه گاهی در انتخاب نوع کار از او سؤال می کرد تا هر کاری که بیشتر دوست دارد بپذیرد. روزی به او فرمود:

شما خمیر می کنی یا نان می پزی؟او در جواب عرض کرد: خمیر کردن و آوردن هیزم به عهدۀ من باشد. سپس آمادۀ انجام آن شد.

این خدمتکار نامش فضه بود، دختر پادشاه هند، زنی زیبا، شیرین سخن، دانشمند و با معرفت بود و در علم شیمی و تبدیل فلزات، تخصص چشمگیری داشت. همیشه در حال خواندن قرآن بود و حتی سؤال مردم را با آیۀ قرآن جواب می داد.

در خانۀ حضرت فاطمه (س)  وظایف خود را با خلوص و صداقت کامل انجام داده، با اهل خانه همراه و یکدل بود؛ چنانچه آنها گرسنه بودند، او نیز گرسنه بود و چنانچه تشنه بودند او نیز تشنه؛ آگر آنها نمی خوابیدند او نیز خواب را از چشمان خود می گرفت؛ با خاندان حضرت علی (ع) سه روز روزه گرفت و مشمول آیۀ « و یطعمون الطعام علی حبه مسکیناً و یتیماً و اسیراً »[3]شد؛ از خوراک بهشت بهره مند گردید و امیرالمؤمنین (ع) درباره اش فرمود: « اللهم بارک لنا فی فضتنا».در جریان بیعت گرفتن اجباری از امیرالمؤمنین علی(ع) نخستین کسی بود که برای دفاع از ولایت از خانۀ حضرت زهرا (س) بیرون آمد و از هیچ کوششی در راه حمایت و احقاق حق خاندان پیامبر (ص) دریغ نکرد. وی در کربلا نیز با زینب کبری (س) همراه بود.

[1] - انعام،/124.
[2] - آل عمران،/33
[3] - دهر/7

کلید واژه : حضرت زهرا (س) ، خلوص و صداقت ، خدمتکار

تهیه و تنظیم : ام کلثوم نظری