#منبر_متنی
? ما و آرزوهای طولانی…
ـــــــــــــــــــــــــ
?«اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اکْفِنَا طُولَ الْأَمَلِ وَ قَصِّرْهُ عَنَّا بِصِدْقِ الْعَمَلِ حَتَّى لاَ نُؤَمِّلَ اسْتِتْمَامَ سَاعَهٍ بَعْدَ سَاعَهٍ وَ لاَ اسْتِیفَاءَ یَوْمٍ بَعْدَ یَوْمٍ وَ لاَ اتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ وَ لاَ لُحُوقَ قَدَمٍ بِقَدَمٍ.»*
?«اى خداوند، بر محمد و خاندان او درود فرست و ما را از آرزوهاى دور و دراز در امان دار و به صدق عمل آرزوهاى ما تنگ میدان ساز، آن سان که ما را آرزوى آن نبود که به سر آوریم ساعتى را پس از ساعت دیگر و به پایان بریم روزى را پس از روز دیگر و بپیوندیم نفسى را به نفس دیگر و بر داریم گامى را از پى گام دیگر.»
ـــــــــــــــــــــــــ
استاد #الهی:
▫️رسول خدا صلی الله علیه و آله از دو چیز بر امت خود می‌ترسید: طولانی بودن آرزو، پیروی از هوی و هوس. اگر کسی از هوی و هوس تبعیت کرد، به رذایل بسیاری متخلق میشود. ما باید این مبانی تربیتی را محور قرار دهیم.
▫️«وَ اکْفِنَا طُولَ الْأَمَلِ» ما نمی‌توانیم آرزوهایمان را کم کنیم، از خدا درخواست می‌کنیم، مبدأ را که درست کنیم، همه‌ی امورمان حل میشود. مشکل ما این است که هیچ وقت مشکلاتمان را با درخواست از مبدأ حل نمی‌کنیم. معصوم-علیه‌السلام- را ببینید، همه‌ی مسائلش را را مبدأ حل میکند. این مطلب، یک مطلب توحیدی است.
▫️«وَ قَصِّرْهُ عَنَّا بِصِدْقِ الْعَمَلِ» راه‌کار هم رائه میدهد، کوتاهی امل، اگر بخواهید آرزوهاتان کم و کوتاه شود، باید مشغول عمل شوید، این قدر نظریه پردازی نکنید. متاسفانه مسلمان عصر حاضر سَری پر از اطلاعات و دستانی ناتوان برای عمل دارد. سیره‌ی ائمه-علیهم‌السلام- این‌گونه نبوده است، به اندازه‌ی عمل افراد، به آن‌ها علم می‌آموختند.
▫️فرد پنجاه دستور را می‌داند، هنوز به یکی از آن‌ها هم عمل نکرده است. «حَتَّى لاَ نُؤَمِّلَ اسْتِتْمَامَ سَاعَهٍ بَعْدَ سَاعَهٍ» آن‌قدر آرزویت را کم کن که به این‌جا برسی، آرزویم آن‌قدر نباشد که بخواهم از این ساعت به ساعت دیگری بروم، نخواهم از این ساعت تا یک ساعت دیگر زنده باشم؛ این یعنی کوتاه بودن آرزو.
▫️معصومین علیهم‌السلام وقتی لقمه‌ای را می‌خوردند، می‌فرمودند یقین ندارند بتوانند لقمه‌ی بعدی را بخورند. «وَ لاَ اتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ» ممکن است تصور کنید این دیگر شدنی نیست، دنبال این نباشید که شدنی است یا نشدنی، بله، ما خیلی از این مرحله فاصله داریم.
▫️امام علیه‌السلام به تو یاد میدهد که اگر فهم و علمت به این‌جا رسید، این را از خداوند متعال بخواه، در کلاس تربیتی امام همه چیز ممکن است. پنجاه درصد کار در اتصال با معصوم حل میشود، پنجاه درصد دیگرش هم در اتصالِ معصوم با خدا حل میشود.
▫️خیلی از مسائل ما در همین اتصال حل شده است، مثلاً ما آدمها را نمی‌کشیم، این امر چگونه حاصل شده است؟ این عصمت از آدم کشی از کجا برای ما ایجاد شده است؟ خداوند متعال این عصمت را به ما عنایت کرده است؛ کسانی هستند که تا در یک روز یک نفر را نکشند روزشان شب نمی‌شود. برخی راحت دزدی میکنند، اگر می‌بینید که شما این کار را نمی‌کنید، این لطف خداست، این خصوصیت مثبت از جای دیگر به ما داده شده است.
▫️حواستان به معصوم علیه‌السلام باشد، توسل خواندن، فقط توسل نیست، راه و صراط را پیدا کردن است. مصیبت زده‌ی امام حسین-علیه‌السلام- بودن، راه گم نکردن است. درِ خانه‌ی معصوم باید گریه کرد، همان‌جا باید خندید، همان‌جا باید نوکری کرد، همان‌جا هم به شما آقایی می‌دهند، همان‌جا هم به شما اطاعت و دوری از معصیت می‌دهند.
* دعای ۴۰ صحیفه‌ی سجادیه/ هنگامی که خبر مرگ کسی به او می‌رسید/ فراز۱
