انقلابی گری در کلام امام و مقام معظم رهبری:
بنیانگذار انقلاب بارها درباره انقلابی بودن سخن گفته اند و می توان شاخص هایی را از کلام ایشان استخراج کرد.
چه آنکه بعد از انقلاب، داشتن شخصیت انقلابی و انقلابی بودن در بحبوبه مبارزات انقلابی، امری بدیهی برای رسیدن به هدف بود اما در همان سالهای ابتدایی انقلاب، هرج و مرج‌های یکسری از گروه‌های تندرو، این بیانات امام(ره) را در پی داشت: «شما خیال نکنید که حالائی که انقلاب شده پس ما هر کاری دلمان می خواهد بکنیم. ضد انقلابی‌ها جزء شماها می‌شوند، شما هم نمی‌شناسید آنها را، تحریک هم می‌کنند، می‌ریزید می‌شکنید و یک مملکت را اینطوری نمایش می‌دهید که اینجا هرج و مرج است، یک مملکت هرج و مرجی است….. آداب اسلامی این است که هر کسی موظف بداند خودش را به اینکه حفظ حدود و ثغور را بکند، نه اینکه هرکس هر کاری، هر کمیته‌ای دلش می‌خواهد هر کاری بکند، از او بپرسند چرا، می‌گوید انقلاب است. هر پاسداری هر کاری دلش می‌خواهد بکند از او بپرسند، می‌گوید این انقلاب است. هر جوانی هر کاری می‌خواهد بکند، بگوید انقلاب است، معنایش این است که اصلاً انقلاب آن هم انقلاب اسلامی هرج و مرج است، انقلاب اسلامی حکومت جنگل است. این غلط است باید موازین داشته باشد»(صحیفه نور، جلد 10 صفحه 137)
یکی دیگر از مولفه‌های انقلابی گری از دیدگاه امام(ره) را می توان ساده زیستی و نفی اشرافیت دانست؛ ایشان در پیامی به مناسبت گشایش دومین دوره مجلس شورای اسلامی تاکید کردند: «اگر بخواهید بی‌خوف و هراس در مقابل باطل بایستید و از حق دفاع کنید و ابرقدرتان و سلاح‌های پیشرفته آنان و شیاطین و توطئه‌های آنان در روح شما اثر نگذارد و شما را ازمیدان به در نکند خود را به ساده زیستن عادت دهید و از تعلق قلب به مال و منال و جاه و مقام بپرهیزید…»(صحیفه نور جلد 19 ص11)
اما یکی از مهمترین ویژگی‌های یک فرد انقلابی را می‌توان داشتن روحیه استقلال طلبی و نداشتن وابستگی به قدرت‌های خارجی دانست. موضوعی که در مصاحبه امام با خبرگزاری رویترز در سال 57 در نوفل لوشاتو به خوبی مشهود است که ایشان می‌فرمایند: « .. شاه استقلال سیاسی؛ نظامی،فرهنگی و اقتصادی ما را از بین برده است و ایران را در همه ابعاد وابسته به غرب و شرق کرده است…» (صحیفه نور جلد 3 ص164)
مردمی بودن و خود را از مردم جدا نکردن نیز از دیگر مولفه های مورد تاکید امام است که می توان آن را نیز در زمره ویژگی های یک فرد انقلابی دانست. امام در این رابطه در دیدار با هیات بحرینی و پاسداران می فرمایند: «امروز روزی است که باید حفظ کنید شما اسلام را، اسلام را باید حفظ کنید. حفظ اسلام به این است که اعمالتان را تعدیل کنید، با مردم رفتار خوب بکنید، برادر باشید با مردم، مردم را اینطور حساب نکنید. رژیم‌های سابق مردم را از خودشان جدا می‌دانستند. آنها در یک طرف بودند، مردم هم در یک طرف بودند. آنها مردم را می‌کوبیدند، مردم هم آنها را اگر می‌توانستند. امروز که مردم جدا نیستند از پاسداران اسلام، حکومت اسلام که از مردم جدا نیست… از همین مردم و از همین جمعیت است شما هم از همین مردمید، از همین جمعیتید، شما کاری نکنید که مردم از شما بترسند، شما کاری بکنید که مردم به شما متوجه بشوند، کاری بکنید که مردم محبت به شما بکنند، پشتیبان شما باشند. اگر مردم پشتبیان یک حکومتی باشند، این حکومت سقوط ندارد، اگر یک ملت پشتیبان یک رژیمی باشند، آن رژیم از بین نخواهد رفت»(صحیفه نور جلد 7 ص253)
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی در مراسم بیست و هفتمین سالگرد امام خمینی رحمه‌الله فرمودند: «انقلاب مال همه است، انقلاب یک شط جاری است… و همه میتوانند انقلابی باشند… همه انقلابی باشند تا بتوانیم این راه دستیابی به اهداف انقلاب را با موفقیت پیش برویم.»
ایشان پنج شاخص انقلابیگری، انقلابی بودن و انقلابی ماندن این چنین بیان فرمودند :
پایبندی به مبانی و ارزش‌های اساسی اسلام و انقلاب: بنده در سال گذشته در همین جلسه راجع به مبانی امام صحبت کردم. مبانی اساسی ما آنهاست … اگر این پایبندی وجود داشت، حرکت، حرکت مستمر و مستقیم خواهد بود. در تندباد حوادث این حرکت تغییر پیدا نمیکند… نقطه‌ی مقابل این پایبندی عمل‌گرایی افراطی است. یعنی هر روزی به یک طرف رفتن، هر حادثه‌ای انسان را به یک طرف کشاندن.
هدفگیری آرمان‌های انقلاب و همت بلند برای رسیدن به آنها: بعضی سعی می‌کنند جامعه و جوان‌های ما را دچار ناامیدی کنند. بگویند آقا فایده ندارد! نمیشود! نمی‌رسیم! … شاخص دوم این است که هرگز منصرف نشویم از رسیدن به آن اهداف بلند و آرمان‌های بلند. تسلیم نشویم در مقابل فشارها.
پایبندی به استقلال کشور: استقلال سیاسی معنایش این است که ما در زمینه‌ی سیاسی فریب [دشمن را] نخوریم… استقلال فرهنگی که از همه مهمتر است در این است که سبک زندگی را سبک زندگی اسلامی ایرانی انتخاب بکنیم… استقلال اقتصادی هضم نشدن در هاضمه‌ی اقتصاد جامعه جهانی است.
حساسیت در برابر دشمن و نقشه دشمن و عدم تبعیت از آن: باید دشمن را شناخت، نقشه او را فهمید، از تبعیت دشمن سر باز زد؛ این شاخص چهارم، این عدم تبعیت را قرآن، جهاد کبیر نام نهاده است.
تقوای دینی و سیاسی: اینکه ما عرض کردیم که باید به آرمان‌ها پابند بود، اسلام اینها را از ما خواسته است. یک تکلیف دینی است و رعایت آن تقوای دینی است. تقوای سیاسی هم همراه همین است؛ تقوای سیاسی یعنی انسان از لغزشگاه‌هایی که دشمن می‌تواند از آن استفاده بکند پرهیز بکند.
